Waar moet ik beginnen… ik ben als klein meisje (ik denk ongeveer 10/11/12) misbruikt door mijn vader. We hebben geen seks gehad maar hij heeft mij aangeraakt. Hij vroeg mij of ik bij hem onder de lakens wilde liggen en ik deed dat want het was me vader, daar kijk je tegenop als kind. Ook ‘s ochtends dat mijn moeder net weg was naar het werk vroeg hij me naar boven. Daar stond hij dan met een stijve piemel. Hij vroeg me of ik hem wilde aanraken.. .maar dat durfde ik nooit en heb ik ook niet gedaan. Ik weet niet precies hoe oud ik was dat het begon en hoe lang het geduurd heeft. Ik geef mezelf de schuld, want waarom heb ik niet gewoon nee gezegd?! Mijn psycholoog zegt dat je een bepaald stofje aanmaakt in je hersens die zorgen dat je een deel vergeet ter bescherming.

Goed, dat was in een notendop het verhaal van me vader, maar vanaf hier begon alle ellende. Ik ging naar de middelbare school maar ik was heel erg in mezelf, ik zei nooit wat. Ik werd gepest en zat in tussenuren op het toilet, omdat ik niet alleen gezien wilde worden.

Ik ging aandacht zoeken via online chatrooms. Ik wilde geaccepteerd worden en aandacht krijgen. Dit zocht ik bij oudere mannen… ik gaf mijn nummer aan verschillende mannen en bleef met ze appen. Ze wilden ook graag naaktfoto’s en deze stuurde ik, omdat ik die aandacht wilde blijven houden. Ik walg hiervan als ik er zo op terug kijk. Ik heb nooit mijn naaktfoto’s terug gezien op het internet, maar het is verschrikkelijk dat mannen zo misbruik maken van kinderen. Zo kwetsbaar. Dit is iets wat ik altijd zal meedragen, maar het is een deel van mij.