Toen ik op de basisschool zat, ben ik verkracht door mijn oudere buurjongen. Ik kan me er niet alles meer van herinneren, zo diep heb ik dit weggestopt . Ik kan me alleen nog een aantal hele zieke details herinneren zoals dat hij ook met een aantal takken die daar lagen bij mij naar binnen drong. Het gebeurde na schooltijd, in een klein bos naast het schoolplein. Ik weet nog dat ik de aandacht van die jongen interessant vond en dat ik tegen hem opkeek. Daarom ben ik met hem naar dat bos toe gegaan. Ik heb mezelf er altijd de schuld van gegeven dat ik ben meegegaan, maar besef me nu dat ik als kind geen andere keuze had kunnen maken en geen idee had. Ik heb het verhaal daarna aan mijn ouders verteld. Zij hebben het besproken met de ouders van die jongen, maar verder is het in de doofpot verdwenen. Mijn ouders hebben er daarna nooit meer met mij over gesproken. Door die ervaring ben ik totaal uit verbinding geraakt met mijn eigen lichaam. Ik vond mezelf niks waard en had het gevoel dat ik mijn lichaam moest gebruiken om aandacht te krijgen van jongens. Ik had een totaal verknipt beeld van seks en intimiteit. In mijn pubertijd hebben nog meer jongens daar misbruik van gemaakt. Ik belandde in een soort vicieuze cirkel en bouwde steeds meer trauma’s op. Toen ik uiteindelijk een relatie kreeg met een hele lieve jongen, wees hij mij erop dat het niet echt ‘normaal’ is om al die pijn met je mee te dragen en dat ik het niet alleen hoefde te doen. Ik had toen ook al jaren lang herbelevingen tijdens de seks, ook bij mijn vriend bij wie ik me veilig voelde. Toen ben ik hulp gaan zoeken en aan de slag gegaan met mijn trauma’s. Dat ging niet vanzelf. Er volgden lange wachtlijsten en toen ik eindelijk in EMDR therapie zat bij een goede psycholoog, nam hij van de een op andere dag ontslag en belandde ik weer op een wachtlijst. Misschien was dat nog wel mijn grootste dieptepunt. Als zelfs een psycholoog mij niet wilde helpen, wie dan wel? Zo voelde dat toen. Er moet echt véél meer educatie komen als het gaat om seksueel misbruik, op jonge leeftijd al. Misschien had dat kunnen voorkomen dat mijn buurjongen deze daad verrichtte. En anders had ik in ieder geval tien jaar eerder kunnen ontdekken dat het niet mijn schuld was geweest.