Toen ik 14 was, kwam er een nieuwe app op: “fling” het was een soort Snapchat maar dan ging je foto anoniem de hele wereld over. Mijn vrienden en ik vonden dat grappig en toen we voor het eerst een “fling” kregen van iemands pik, was het even schrikken maar daarna vinden we dat grappig. Er zat geen leeftijdsgrens of controle op de app, maar het was anoniem. Na een weekje ofzo had ik thuis uit verveling zin om met een vreemde te praten. Ik stuurde iets in de trend van: “bereikt dit bericht een nederlander?” En ik kreeg was reacties. Een van de reacties was van een jongen (hij heette niet echt zo, maar ik noem hem even Tom.) Tom stuurde een foto waarop niets te zien was, maar alleen de tekst “ja ik ben Nederlands, mag ik een foto van je zien?”. Het voelde raar om te doen, dus ik maakte een foto van mijn halve gezicht. Hij zei dat ik er goed uit zag en hij vroeg hoe oud ik was. 15, loog ik. Hij zei dat hij 17 was. Dat geloofde ik natuurlijk en hij vroeg om mijn Snapchat.

Op Snapchat gingen we praten. Het leek een leuke jongen en we hadden toevallig wat van dezelfde interesses. Hij vroeg op een dag om een foto van me in de spiegel, niets raars dacht ik, dus dat deed ik. Hij zei dat ik een sexy jurkje aanhad en stuurde een foto van zijn buik, gespierd en best behaard. Ik kreeg er een raar gevoel van dus ik stopte met het gesprek.

De volgende dag had ik veel berichten. Hij stuurde dingen als dat hij me miste en graag een keertje wilde bellen of een video van me wilde zien. Mijn puberbrein vond het fijn dat iemand me aandacht gaf, want in die tijd was ik erg eenzaam. Na een paar dagen weer berichten te hebben uitgewisseld, vroeg hij om een foto van mijn bovenlichaam. Dat vond ik wel raar maar hij bleef er op aandringen. In de tussentijd stuurde hij foto’s in zijn onderbroek en zei hij dat het niet eerlijk was als ik hem wel zag en hij mij niet. Ik voelde me een beetje schuldig dus ik maakte een foto waarop in een strak hemdje, mijn keel t/m mijn navel te zien was. Hij vond dat dit al zo uitdagend was dat ik net zo goed mijn hemdje uit kon doen. Met een bonzend hard deed ik dat en ik duurde een foto van mijn borsten, die nog maar net een jaartje aan het groeien waren geweest. Ik voelde me misselijk toen hij daarna een foto stuurde van zijn onderbroek waar duidelijk een erectie te zien was. Hij zei dat ik hem geil maakte en dat ik hem niet zo achter kon laten. Ik voelde me vies en schuldig dat ik dit had veroorzaakt.

Hoe langer we bleven praten, hoe erger ik me schaamde en hoe erger ik er in verstrikt raakte. Hij had ondertussen ook mijn telefoonnummer te pakken gekregen en appte mij de hele dag door. Op Snapchat kreeg ik foto’s en filmpjes en toen ik dacht “ik kap er mee” stuurde hij de foto waarin ik in m’n bh stond. Ik schrok me helemaal wild. Hij zei dat als ik hem zou blokkeren, dat hij het dan door zou sturen. Ik voelde me heel erg naar en vroeg of hij het alsjeblieft niet kon doen. Hij stemde hier mee in, onder één voorwaarde.

We zouden videobellen. Met een knoop ik mijn maag was ik de hele dag misselijk. Ik wachtte ene tijd af waarop m’n ouders en broertje weg zouden zijn en hij voegde me toe op Skype. Ik schrok me kapot toen de camera aan ging. Hij was zeker geen 17. Hij had een baard en zag er minstens uit als 20. Hij vertelde me dat hij verliefd op me was en dat hij heel graag mijn borsten wou zien zonder bh. Als ik dat niet zou doen, zou hij de foto alsnog delen. Hij beloofde dat hij dat niet zou doen als ik live zou strippen. Hij zei dat hij dan geen screenshot kon maken omdat hij ver van de computer af zat. Ik geloofde het.

Met een trillend lichaam deed ik wat hij zei. Hij vertelde me mijn kleding uit te doen en in mijn ondergoed een rondje te draaien. Dat deed ik. Toen zei hij dat ik m’n bh uit moest doen. Ik twijfelde. Ik begon een beetje in paniek te raken en hij zei dat ik nu al zo ver was, dat hij het zich toch al in kon beelden. Dus ik deed het. Met mijn schouders krom en m’n armen voor mijn buik stond ik daar. Hij deed zijn broek uit en begon zichzelf af te trekken. Ik was als verstijfd en totaal in shock. Hij bleef me maar prijzen en vertellen hoe goed ik het deed en ik voelde me machteloos. Ik begon te huilen en toen zei hij dat ik daarmee op moest houden, omdat het hem uit de mood  haalde.

Toen hij klaarkwam, zei hij niets en sloot hij de videocall af. Ik stond als een bevend rietje voor de computer van mijn moeder met een enorm schuldgevoel en ik voelde me zo vies. Toen mijn ouders thuis kwamen probeerde ik te doen alsof er niets was. Dit hield ik weken vol. Ik dacht dat ik er van af was en dat was een opluchting, ook al was de prijs zuur betaald.

Maar nee. Na een aantal weken kreeg ik een berichtje. Hij stuurde een filmpje met een mapje op zijn computer waar hij op klikte. Hij had het Skype gesprek opgenomen. Hij wilde nog 1 ding van me. Hij wilde dat ik en video stuurde waarin ik zou masturberen. Ik had dat toen nog nooit gedaan. Ik zei nee dat doe ik niet, en toen stuurde hij mijn woonplaats en de school waar ik op zat. Hij zou dit filmpje doorsturen naar de mensen op mijn school.

Ik maakte een video waarin ik mezelf aanraakte en verstuurde het. Daarna ben ik een week ziek thuis gebleven van school. Ik heb op internet gezocht naar wat ik moest doen. Ik kwam op een forum waarop iemand zei dat wanneer je onder de 18 bent, het kinderporno is wanneer iemand je opneemt. Dit was mijn uitweg. Ik stuurde een berichtje naar Tom, waarin ik zei dat ik het gesprek op whatsapp zou laten zien aan de politie wanneer hij de beelden niet zou verwijderen. Ik vertelde dat ik 14 was, geen 15 (niet dat dat verschil maakt) en dat hij kinderporno had gemaakt.

Zijn reactie bestond uit stilzwijgen. Hij blokkeerde mij en ik heb nooit meer iets van het gehoord. Ik heb dit nog nooit tegen iemand verteld omdat ik me nu, na 9 jaar, nog schaam en ik nog vaak bang ben, dat het filmpje ergens opduikt. Ik weet niet wat er met Tom is gebeurt. Aangifte doen durfde ik niet en uiteindelijk heb ik de gesprekken verwijderd, om er niet meer aan herinnert te hoeven worden.