Toen ik 12 was, was er een jongen die ik via andere mensen kende. Hij was toentertijd 14 en ik dus 12. We gingen veel snappen en we wisten steeds meer over elkaar, ik vond het heel erg gezellig en wist niet wat hij allemaal achter zich hield. Hij vroeg een keertje of ik zijn piemel wou zien. Ik dacht van: wat is dit? Ik wou eigenlijk nee zeggen, maar ik zei “maakt niet uit” toen liet hij het zien, maar ik wist niet dat hij ook een foto terug verwachtte. Ik zei precies tegen hem: “ik stuur niet”, “oké jammer” zei hij. Ik voelde me schuldig, dus stuurde ik toch. Vanaf die tijd vroeg hij me bijna elke avond of ik wou sturen en hem wou helpen met klaar komen. Ik dacht van: “oké komt vast wel goed” maar blijkbaar niet. Ik zei uiteindelijk van: “ik stuur ff niet meer, hier heb ik me niet voor ingeschreven”, maar hij stuurde gewoon een snap met een handtekening van iets ofzo, gewoon een krabbeltje, en er stond bij “nu moet je wel, je handtekening staat erbij” ik stuurde toch omdat ik hem niet kwijt wou. We snapten toen een tijdje niet meer, maar ineens stuurde hij een snap. Hij vroeg of ik iemand leuk vond en ik zei “ja beetje” en hij zei: “hij is echt een homo, daar is zoveel mis mee.” En toen ging het gesprek over naar dat er met mij ook heel erg veel mis was. En toen zei hij dat ik kkr vaag deed en toen zei hij dat hij me zou verwijderen, ik zei oké maar ik wist niet dat hij het echt zou doen. Nu ben ik heel erg bang voor hem maar hij liket mijn tiktoks en kijkt mijn live op insta nog steeds. (Ter informatie: ik woon in niet zo’n grote stad en bijna iedereen kent mij, maar ik ben bang dat hij mijn foto’s gaat rond sturen, ik heb die van hem ook maar alsnog ben ik bang voor hem.)