Ik ben 15 jaar oud en toen ik 13 was begon ik met een jongen contact te hebben. Ik heb nooit zijn echte naam geweten. Hij was erg aardig en zei lieve dingen. Uiteindelijk vroeg hij of ik naaktfoto’s wilde sturen. Ik zei nee, hij zei: “Voor mij doe je het toch wel?”. Ik zei dat ik het niet wist, maar hij begon te smeken en haalde me over door te zeggen: “Kom op ik ben het, vertrouw je me niet ofzo? Ik wil je zo graag”. Eenmaal dat ik het had gedaan, had ik hele erge spijt en blokkeerde ik hem. Later werd ik toegevoegd door een ander account en diegene begon een gesprek met mij. Ik was het vorige incident al vergeten dus ik verwachtte niks. Opeens kreeg ik mijn eigen naaktfoto toegestuurd van dat account met een berichtje erbij: “geile tieten”. Ik schrok en vroeg: “Hoe kom je daar aan?”. Ik kreeg een reactie met: “Heb ik van een vriend toegestuurd gekregen”, maar hij wou niet zeggen van wie en hoeveel foto’s hij van mij had. Later kwam ik erachter dat dit dezelfde persoon was als naar wie ik de foto’s had gestuurd. De avond dat dit gebeurde ben ik wanhopig op zoek gegaan naar mensen die mij konden helpen, maar ik kon het niet tegen mijn ouders vertellen want ik schaamde me. Ik heb de kindertelefoon online geprobeerd, maar het was al avond dus ik kon met weinig mensen praten. Uiteindelijk kwam ik met iemand in contact die zei dat ik het bij Snapchat zelf moest melden, dus dit heb ik gedaan. Hij begon te dreigen dat hij het door zou sturen als ik hem niet meer foto’s zou sturen. Ik meldde dit bij een wijkagent, maar dit zorgde ervoor dat hij alleen maar meer ging dreigen en zei dat hij hele groepen met wapens op mij af kon sturen en hij al zijn vrienden mijn naaktfoto’s had gestuurd. Ik raakte in paniek en dit alles zei hij terwijl ik op school zat. Ik was met mijn beste vriendin en schaamde me dood. Ik begon te huilen en belde uiteindelijk de politie waar zij bij was. Deze zeiden dat ze met mijn ouders moesten spreken. Ik belde mijn moeder huilend op en moest vertellen dat iemand naaktfoto’s van mij had en mij bedreigde. Ik ging naar huis en mijn ouders werden boos op me. Ik weet dat het uit bezorgdheid was, maar ik voelde me alleen maar eenzamer door hoe ze reageerden. Hiermee werd voor mij bevestigd dat ik er alleen voor stond. Toen alles voorbij was, durfde ik niet meer op social media. Ik zocht iedere dag op Google of er foto’s van mij op het internet stonden. Als een vreemd nummer mij belde of appte raakte ik in paniek en ik kreeg een tijdje een depressie. Uiteindelijk heb ik ook al mijn accounts verwijderd en alles van mezelf op het internet gewist, zodat hij me niet meer kon vinden. Ik heb hier nooit over gepraat met ook maar iemand. Ik voelde me heel lang onveilig alsof hij elk moment weer kon opduiken, maar ik heb mezelf eroverheen geholpen. Ik heb nooit gepraat met iemand, want ik schaamde me te erg. Maar toch raad ik aan dat je iemand zoekt waar je er wel mee over kan praten want je zakt alleen maar dieper naar beneden als je alles bij jezelf houd. Ik begrijp nu dat dit niet mijn schuld was en dat ik gemanipuleerd werd. Ik had erover moeten praten met mensen en me niet hoeven schamen, want dit zou iedereen kunnen gebeuren.