Toen ik 16 was had een ik feestje gegeven achter de rug van mijn ouders om. Zij waren dat weekend weg, dus ik had mijn vriendinnen die avond uitgenodigd en gevraagd of ze wat jongens mee konden nemen. Mijn ex-beste vriendin heeft die avond onbekende jongens op straat mijn adres gegeven ter uitnodiging. Deze type jongens zijn toen in een groep van 15 mijn huis in gegaan (voor het feestje) .

Ik weet niet vanaf wanneer ik met ze aan de praat raakte, maar ik belandde uiteindelijk met 2 jongens naast mij op de bank. Ik had gewoon met ze gezoend enz en toen was alles nog wel prima. Ik had enorm veel alcohol in me systeem en kon eigenlijk nauwelijks functioneren meer.
Op de een of andere manier zijn we naar de achtertuin gegaan met z’n 3, ook al hebben ze me nooit gevraagd of ik dit wilde (zij waren wel sober). In de achtertuin heb ik 1 van hun hoofd gegeven, te dronken om te functioneren of consent te geven. Vervolgens moest ik overgeven en ben ik weggerend halverwege, tranen stromend over mijn wangen. “Heb je geen zin meer?” Had hij nog gezegd terwijl ik wegrende.
Sindsdien heb ik me altijd afgevraagd of het aanranding was. Misschien niet, maar wat ik wel weet is dat je geen consent kan krijgen van iemand die dronken is (als je zelf sober bent). Het was een moeilijk verhaal voor mij, vooral omdat ik zolang met schuldgevoelens en schaamte rondliep. De gedachte dat het mijn EIGEN keuze was en dat ik het wilde spoken nog steeds door mijn hoofd, maar ik heb er wel meer rust mee gekregen.