terug Een van de 262 verhalen

Een vriendin van me had iets met een jongen. Toen dat redelijk klaar was begonnen wij te snappen. Ik dacht er niet veel achter totdat hij vroeg om dingen naar hem te sturen. Ik wou het eerst niet en ik heb het dagen lang geweigerd, maar hij bleef maar zeuren en toen dacht ik ‘nou weet je een keertje kan geen kwaad’ . Maar het kon wel kwaad. Het werd toen zomervakantie en heb niks meer van hem gehoord. Toen school weer begon was alles eerst rustig. maar op het gegeven moment kwam me vriendin naar me toe en zei dat ze had gehoord dat er iets van mij rond ging.  Ik heb tegen die vriendin gezegd dat dat niet waar is, ik had dus gelogen. Ik voelde me zo vies, ik walgde van mezelf.  Ik kon niet meer normaal in de spiegel kijken. Toen heb ik die jongen gesnapt en heb ik tegen hem gezegd dat ik heb gehoord dat hij het heeft rond gestuurd. Hij ontkende de hele tijd.

Op een gegeven moment wist iedereen op school het. Niemand keek me meer normaal aan. Ik had het idee dat iedereen de hele tijd naar mij keek: “die vieze sloerie.” Ik had de jongen weer gesnapt en hij zei dat hij het naar een vriend had gestuurd en dat de vriend van die jongen, alles heeft rond gestuurd. Die dag kwamen me vriendinnen weer naar me toe en wisten ze dat het waar was, ze wisten dat ik had gelogen.  Daardoor ben ik ze ook kwijt geraakt. Ik ben m’n vriendinnen kwijt geraakt, omdat ik heb gelogen over foto’s van mij die werden rond gestuurd. Achteraf denk ik bij mezelf wel dat het beter is dat ik niet meer vriendinnen met ze ben. Ze zijn best wel nep nu voor m’n idee.

De jongen kan ik niet meer normaal aankijken en eens in de zoveel tijd komt er nog steeds iemand naar me toe die het heeft gezien of gehoord. Het is al een jaar geleden dat het is gebeurd en nog steeds heb ik er last van.